sri lanka flag

නියම සිංහල කොඩිය.

බෞද්ධ කොඩිය

සිංහල ජතියේ කොඩිය වැනි බෞද්ධ කොඩිය.

1985 Vesak

Buddhist Era 2529

දහම් දැණුම

දහම් දැණුම පිරිපුණ් සැදැවත් සමජයක්.

අප මහා බුදුරදුන්

අප මහා බුදුරදුන් දෙවියන් හට ධර්මය දෙශණ කිරිම.

Tuesday, July 9, 2013

දුසිල්වත් භික්ෂුවක් උවත් දුසිල්වත් මිනිසෙකුට වඩා ගුනයෙන් උසස්ය...



දුසිල් වත් භික්ෂුවක් උවත්  දුසිල් වත් මිනිසෙකුට වඩා ගුනයෙන් උසස්ය 

වර්තමාන සමාජය තුල භික්ෂුන්  වහන්සේලාගේ දුසිල්වත් භාවය ගැන අන්තර්ජාලයේ ලිපි පල කරන්නෝ  බොහෝය. එවැන්නෙකු විසින් භික්ෂුන්  වහන්සේලාගේ දුසිල්වත් භාවය ගැන මෑතදී පලවූ පත්තර ශීර්ෂ පාඨ තොගයක් අන්තර්ජාලයට එක්  කර තිබුණි. එය මෙසේය.

-  භික්ෂුවකගේ පහරදීමකින් පුද්ගලයෙක් මියයයි
-  ගව ඝාතනයට එරෙහිව තව කිහිප නමක් දිවි පුදන සූදානමක
-  පල්ලියක් කඩා,දේවගැතිට පහර දීලා…ඤාණසාර හිමිට තවත්

   නඩුවක්
-  භික්ෂු මන්ත්රී කොල්ලකෑම්- වංචා රැසකට රිමාන්ඞ්
-  භික්ෂුවක් අරලියගහ මන්දිරය අසල ගසකට නැග විරෝධතාවක
-  ගිණුම් වාර්තා නෑ… දළඳා මාළිගාවේ මූල්ය කටයුතු ගැන සැකයක්
-  සම්මාදමේ ගිය චීවරධාරියා ලක්ෂපතියෙක් බව බැංකු ගිණුමෙන්

   හෙළිවේ
-  ගුටි කෑ භික්ෂූණ් වහන්සේ ආපසු මෙරටට එති
-  චීවරධාරියෙක් අධික බීමතින් වාහනයක යද්දී අත්අඩංගුවේ
-  බීමත් හාමුදුරුවන්ගේ සිවුර ගලවා පන්නා දමයි
- 43 හැවිරිදි විවාහක මවක් දුෂණය කිරීමට තැත්කළ කැලණිය බුලුගහ

   හන්දිය ශාන්ති විහාරයේ නායක හිමිනම අත්අඩංගුවට
-  බීමතින් රිය පැදවූ භික්ෂූවට හය මාසයක සිර දඬුවම්
-  භික්ෂු ගුටි කෙලියක්, අයෙක් රෝහලේ, අයෙක් රිමාන්ඩ්
-  දියවඩන නිලමේ මාළිගාව කොල්ල කනවා, මහ නාහිමිවරු පොල්

   ගානවාද
-  චීවරධාරියා ගැබිනි කතකට පයින් ගහලා
-  පන්සලේ හාමුදුරුවන් ගන්ටාරය විකුනයි.
-  හොරෙන් රට යැවීමේ ජාවාරමට සම්බන්ද හාමුදුරුනමක්.
-  අකුරැස්ස ඉංග‍්‍රීසි පන්තියට ආ දැරියව හාමුදුරුනමක් කෙළෙසලා
-  නවකවදය දුන් හිමිවරුන් 18 පොලිස් අත් අඩංගුවේ
-  චිවරදාරි කාමාතුරයෙක් 10 හැවිරිදි පාසැල් දැරියකට අතවර කරයි
-  හොඳටම සූර් වී සිල් මාතාවන් දෙදෙනෙක් සමඟ මහ රැ පිස්සු කෙලි

   චීවරධාරියා පොලීසියේ

ඉහත සඳහන්වී ඇති  පත්‍ර වාර්තා වැඩි හරියක්   මවිසින්ද කියවා ඇත්තේ මා පුරුද්දක් ලෙසින් අන්තර්ජාලය භාවිතා කරමින් දිනපතා පත්තර කියවන නිසාය. මින් සමහර වාර්තා අසත්‍ය බව දැන දැනම අදාළ භික්ෂුන් වහන්සේ අපහසුතාවට පත් කිරීමට ගෙතු ඒවා බව පසුව ඔප්පුවූ  බව පුවත්පත් වලම පලවී තිබිණ.

43 හැවිරිදි විවාහක මවක් දුෂණය කිරීමට තැත්කළ කැලණිය බුලුගහ හන්දිය ශාන්ති විහාරයේ නායක හිමිනම අත්අඩංගුවට"   වැන්න උදාහරණ ලෙස දැක්විය හැක.

"        චීවරධාරියා ගැබිනි කතකට පයින් ගහලා
-       පන්සලේ හාමුදුරුවන් ගන්ටාරය විකුනයි.
-     හොරෙන් රට යැවීමේ ජාවාරමට සම්බන්ද හාමුදුරුනමක්.
-  අකුරැස්ස 
      ඉංග‍්‍රීසි පන්තියට ආ දැරියව හාමුදුරුනමක් කෙළෙසලා "
-     භික්ෂු මන්ත්රී කොල්ලකෑම්- වංචා රැසකට රිමාන්ඞ්

ආදියට අදාළ පුවත්පත් වාර්තා මට කියවන්නට ලැබී නැත.

" භික්ෂු මන්ත්රී කොල්ලකෑම්- වංචා රැසකට - කොල්ලකෑම්- වංචා රැසකට රිමාන්ඞ්


 තම විහාරස්ථානයේ ගිනි අවි තිබුනේ යයි සැක පිට සුමිත්ත හිමි දැනට වසරකට ආසන්න කාලයක පටන් රිමාන්ඩ් බන්ධනාගාරයේ සිර කර ඇතත් විහාරස්ථානයේ ගිනි අවි තිබුනේ යයි තවමත් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව විසින් සොයා ගෙන නැත.ඒ හිමියන් කොල්ලකෑම් සහ වංචාවන්ට සම්බන්ධ බවට තවමත්  චෝදනා ඉදිරිපත් කර නැත. එහෙත් පුවත්පත් දිගින් දිගටම සුමිත්ත හිමියන්ට අපහාස ගෙන දෙන පුවත් පල කරමින් සිටියි.සුමිත්ත හිමියන් නායක තෙර නමක් මිස මන්ත්‍රී හිමි නමක් නොවේ.


"සම්මාදමේ ගිය චීවරධාරියා ලක්ෂපතියෙක් බව බැංකු ගිණුමෙන්
   හෙළිවේ"

හොර සම්මාදමේ ගොස් අසුවූ පුද්ගලයා භික්ෂුන් වහන්සේ නමක් නොව සිවුරු පොරවා ගත් හොරෙක් බවත්, අදාළ ප්‍රදේශයේ සංඝ නායක හිමියන්  විසින් ඔහුගේ සිවුරු ඉවත්කර ඔහු පොලිසියට භාර දුන් බව පත්තර වලම  පලවී තිබුණි.
   
මිට අමතරව Colombo telegraphවෙබ් අඩවිය සිරිතක් වශයෙන්
 භික්ෂුන් වහන්සේලාට  ගරහමින් දෛනිකවම පාහේ ලිපි  පල කරයි.

එහෙත් භික්ෂුන් වහන්සේලාට සාමාන්‍ය පුද්ගලයන් අතින් සිදුවන අතවර ගැන ඔවුන් මුනිවත රකිති. හොඳම උදාහරණ වන්නේ මෑතකදී මහ මගදී බණ දෙසීම ප්‍රතික්ෂේප කල භික්ෂුන් වහන්සේ නමකට බේබද්දන් දෙදෙනෙකු විසින් පහර දීමය.

සාමාන්‍ය ජන සමාජයේ මෙන්ම භික්ෂු සමාජයේද සුසිල්වතුන් මෙන්ම දුසිල්වතුන්ද  සිටිති. එහෙත් නිරාකරණය කරගතයුතු  ප්‍රශ්නය වන්නේ දුසිල්වත් භික්ෂුන් වහන්සේ දුසිල්වත් මිනිසාට හා සමානද යන්නය. මෙය ධර්මය ඇසුරින්ම  විමසිය යුතු කරුණකි. 

මේ  ගැන නිගමනයට එළඹීමට  සඳහා ආධාර කර ගත හැකි හොඳම ආධාරකය ඇත්තේ මිලින්ද ප්‍රශ්නයේය. 

මිලින්ද ප්‍රශ්නය යනු මිලින්ද රජතුමා සහ නාගර්ජුන හිමියන් අතර පැවති  ධර්ම විවාදයයි. එය විශාල පොතකි. එහිදී ශාරංශ වශයෙන්  මුලික කරුණු 10 කින් සහ අතිරේක කරුණු 10කින් දුසිල්වත් භික්ෂුන් වහන්සේ දුසිල්වත් මිනිසාට වඩා උසස් වන බව නාගර්ජුන හිමියන් විසින් මිලින්ද රජතුමාට ඔප්පු කර ඇත. පහත දැක්වෙන්නේ එම කරුණුය.

මුලික කරුණු 10

1.    භික්ෂුන් වහන්සේ චිවරය දැරීම 

2.    භික්ෂුන් වහන්සේ මුඩුකළ හිස දැරීම 

3.    සංඝ සමාජයට ඇතුලත් නිසා දානය ලැබීමට සුදුසුවිම 

4.   ත්‍රිවිධ රත්නය සරණ යන බැවින් දානය ලැබීමට සුදුසුවිම

5.   වීර්ය වැදීමට සුදුසු ශුන්‍යාගාර සේවනය කරන බැවින් දානය ලැබීමට
      සුදුසුවිම

6.   සර්වඥතාවය නම්වූ ශ්‍රේෂ්ට ධනය සොයන බැවින් දානය ලැබීමට
      සුදුසුවිම

7.   ධර්මානුරුපිය හැසිරෙන බැවින් දානය ලැබීමට සුදුසුවිම

8.   බුදුන් වහන්සේ තුන් ලොවටම අග්‍ර යයි දෙසන බැවින් දානය ලැබීමට
      සුදුසුවිම

9.   සද්ධර්මය දේශනා කරන බැවින් දානය ලැබීමට සුදුසුවිම

10. නව උපොසතය නොකඩවා සමාදන් වීමෙන්  බැවින් දානය ලැබීමට
      සුදුසුවිම

අතිරේක කරුණු 10

1.     බුදුන්වහන්සේ කෙරෙහි ගෞරවයක් දක්වයි 

2.     ධර්මය කෙරෙහි ගෞරවයක් දක්වයි 

3.     තමන් හා සමාන සංඝයා කෙරෙහි ගෞරවයක් දක්වයි 

4.     ඇවත් උදෙසා සිල්වත් වීමට වෙර දරයි 

5.     දුසිල්වත් උවත් පිරිස මැදට ගිය විට තමන් භික්ෂුවක් යන හැඟීමෙන්
        මනා ලෙස තම හිත සංවර කර ගනී 

6.     දුසිල්වත් උවත් පිරිස මැදට ගිය විට තමන් භික්ෂුවක් යන හැඟීමෙන්
        මනා ලෙස තම කය  සංවර කර ගනී  

7.     දුසිල්වත් උවත් පිරිස මැදට ගිය විට තමන් භික්ෂුවක් යන හැඟීමෙන්
        මනා ලෙස තම වචනය  සංවර කර ගනී 

8.     ඔහුගේ හිත භාවනාභිමුඛවේ.

9.    පව් කලත් ඒවා එළිපිට නොකරයි  

10.   ගර්හා බයින් (ලජ්ජා බයින් යුක්තවේ. )

මෙම කාරනා නිසා යම් අයෙක් ශ්‍රමනයන් වහන්සේ නමක් දුසිල්වත්විම එම භික්ෂුන් වහන්සේට බලපාන කරුණක් මිස එම භික්ෂුන් වහන්සේට ගර්හා කිරීමට අපට ලැබුණු බලපත්‍රයක් නොවේ. තමන්ගේ දුසිල්වත්වීම තුලින් තමන්ට අහිතකර බලපෑම් ඇතිවන කර්ම රැස්  කර ගැනීමට එම දුසිල්වත් භික්ෂුන් වහන්සේ කටයුතු කරන අතර, අපත් එවැන්නන්ට ගරහා අපට අහිතකර බලපෑම් ඇතිවන කර්ම රැස්  කර ගැනීමට කටයුතු කරගත යුතුද?


  


   







භික්ෂුන් වහන්සේලාට දොස් කියන අය කොටියාම කාපිය


භික්ෂුන් වහන්සේලාට දොස් කියන අය කොටියාම කාපිය ......



අද වනවිට අන්තර්ජාලය තුල භික්ෂුන් වහන්සේලාට දොස් පවරන, අපහාස උපහාස කරන අය පිරිලා ඉන්න  blogs විශාල ප්‍රමාණයක් ඇත. මට වැටහෙන අන්දමට මේ අයවලුන්ට බුදු සසුනට අපහාස කිරීමට මුලිකවූ විවිධ පරමාර්ථ තිබේ. මොවුන්ගෙන්  සමහර අය එසේ කරන්නේ ත්‍රිල් එකක් ගැනීමටය නැත්නම් සතුටක් ලබා ගැනීමටය. ඔවුන් එසේ අපහාස කරන්නේ    අන්තර්ජාලයේ පාඨකයන් අතර තම blog එක ජනප්‍රිය කරගැනීමේ මගක් ලෙසට එම අපහාස යොදා ගැනීමෙන්ය. තවත් සමහර අය ලිපියක් ලියන විට එහි මුලික හරය ඉස්මතු කරලීමට උපකරණයක් ලෙසඅරුතක් ඇතිව හෝ නැතිව  බුදු සසුනට අපහාස කරන වැකි පුරුද්දක් ලෙසටම ඇතුලත් කරති. සමහරු පවසන අන්දමට ඔවුන් නිර්-ආගමිකයෝය.එහෙත් සිරිතක් ලෙසින්ම බුදුන් වහන්සේට සහ බුදු සසුනට අපහාස කරන ලිපි පල කරතත් අන් ආගම් කුමනාකාරක  හෝ මතයන් ඉදිරිපත් නොකරති. තවත් සමහර අයට   තම දේශපාලන සහ ආගමික මතවාදයන් බාධාවකින් තොරව මෙරට තුල ව්‍යාප්ත  කිරීමට ඇති ප්‍රධාන බාධාව ලෙසින් පෙනෙන්නේ බුදු දහම නිසා හික්මුණු ජන වීඥානය භික්ෂුන් වහන්සේලා සහ උන්වහන්සේලාගේ චර්යාවන්ය.  එබැවින් මෙරට ජනයාගේ ජනවිඥානය තුල බුදු සසුනට (භික්ෂු, භික්ෂුනි, උපාසක, උපාසිකා) ඇති ප්‍රමුඛස්ථානයට  හානි කිරීම තරම් ඔවුන්ගේ සිත් ගත්  අන් යමක් නොමැත. සාමාන්‍ය බෞධයන් අබෞධයන් නැතහොත් අන්යාගමිකයන්  කිරීමට නොයෙක් අන්දමට  කටයුතු කරන ඔවුන් බෞධයන් අබෞධයන් කිරීමට තමන්ට  නොහැකි නම් අඩු තරමේ ඔවුන් නරක බෞධයන් කිරීමට හෝ අඛණ්ඩවම ප්‍රයත්න දරති.අද වන විට මෙම මුළු මහත් අපහාසාත්මක ක්‍රියාවලියේ නරක ප්‍රතිඵල එනම් සංඝ සාසනයේ රැඳී සිටින භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ අඩුවීම නිසා ලංකික ජනසමාජයට ඇතිවී තිබෙන අයහපත් ප්‍රතිඵල  අපි අත්විඳිමින් සිටිමු.

 මා මෑතකදී අත්විඳි එවැනි  අත්දැකීමක් මෙම ලිපිය සම්පාදනය කිරීමට පාදක කරගන්නේ එම අත්දැකීම ඔබටත් සමීප බවක් ඇතැයි සිතාය. 
  
වසර 35කට  පෙර අපගේ මෑණියෝ මිය පරලොව ගියහ. එතැන් පටන් සිරිතක් ලෙසින්ම සැම වසරකම ජුලි මස 3 දින  දියණියන්  දෙදෙනෙක් සහ පුතුන් 6දෙනෙකු ගෙන් සමන්විතවූ අප පවුලේ සාමාජිකයන් (මා වැඩිමලාය) විසින් එතුමිය සමරා එදින සවසට බන හෝ වරු පිරිතක්  කියා පසු දින සංඝයා වහන්සේලාට දානය දීම කළෙමු. 1983 වසරට නියමිතවූ මෙම වාර්ෂික දානමය  පින් කමට ගමේ නිවසට පැමිණි එක සොහොයුරෙක් හදිසි අනතුරකින් අභාවයට පත්විය. ඉන්පසු  මියගිය මව සහ අකලට මියගිය  සොහොයුරා සිහිපත් කර මෙම පිංකම වාර්ශිකව ජුලි මස 3 දින  පැවැත්වීමු. 1996 වසරේදී අපගේ පිය තුමාද පරලෝ සැපත් වුයෙන් මියගිය මේ තිදෙනාම සමරා අඛණ්ඩවම වසරේ ජුලි මස 3 දින දන් දීම් කළෙමු. දෙමාපියන් විසින් ඉතා දැඩි දුක් විඳිමින් අප අට දෙනාම මැනවින් ඇති දැඩි කළහ.මහත් කැප කිරීම් කරමින් සියලුම දෙනාට අධ්‍යාපනය ලබා දුන්හ.ඔවුන්ට දිය හැකි ඉහලම සැප සම්පත් මෙන්ම ආදරයද අපට ලබා දුන්නෝය. එහි ප්‍රතිඵලක් වශෙයෙන් අප සියලු දෙනාම(අකලට මියගිය  සොහොයුරා හැර) අද දින වන විට සතුටුදායක ජිවන තත්ත්වයන්  භුක්ති විඳිමින් සිටිමු. දෙමාපියන්  සතු සියලුම ඉඩකඩම් මෙන්ම චංචල දේපලද පියාණන් විසින් අප සියල්ලන්ටම සමානව බෙදා දුන්හ. අපට කල මෙම උපකාර වලට ප්‍රතිඋපකාර කිරීමට අද අප කිසිවෙකුට නොහැක්කේ දැනට මව්පියන්  දෙදෙනා ජිවතුන් අතර නැති නිසාය.එබැවින් වාර්ෂිකව ඔවුන් සමරා දන්දී පින් පැමිණවීම හැර අප වෙන කුමක් කරන්නද?  මේ වන විට අප සියලු දෙනාම විවාහවී   ඇති නිසා අප කුඩා කාලයේදී පදිංචිවී සිටි මුල් ගෙදර නොව වර්තමානයේදී අප එක් එක් අයවලුන් පදිංචිව සිටින  ගෙවල් වලදී  මෙම පිංකම කළෙමු. සියලු නෑදෑයන්ටද  ඇරයුම් කළෙමු.මෙසේ මියගිය ඥාතින් සමරා අඛණ්ඩවම දන්දී  පින් පැමිණවීම ගැන පවූලට බැඳෙන නව සාමාජිකයන්ට සහ ළමා ළපටින්ට ආදර්ශයක් දුනිමු.    මෙම පිංකම  ක්‍රම  ක්‍රමයෙන් අපගේ නැදෑයන් මුණගැසීම සිදුවන වාර්ෂික  දිනය බවටද  පත්විය. මෙදින අඩුවැඩි වශයෙන් 200 කට අධික නෑදෑයන් සහ  හිත මිතුරන් පිරිසකගේ සහභාගිත්වයක් සිදුවේ.ගමේ පදිංචිව සිටින නෑදෑයන් වයසින්,වත්පොහොසත් කමින්,උගත් කමින් එකිනෙකාට අඩුවැඩි වශයෙන් වෙනස් උවත් ඔවුන් සියලුම දෙනා සතු එකම එක  සමාන කමක් ඇත.ඒ  නෑදෑකමය. එමනෑදෑකමේ සුහදතාවය අඩුවක් නොමැතිවම ඔවුන් අපට පිදුහ.

  සිරිතක් ලෙසින්  අදාළ  වසරේදී වැඩි ආර්ථික හැකියාවක් ඇති සමාජිකයා   තම කැමැත්තෙන්ම මෙම  දානයට මුලික වන අතර අනෙක් අය තමන්ට පුළු පුළුවන් ලෙස ඊට සහාය වේති. මේ කටයුත්තේදී කිසිම දිනෙක පංගු පේරුවක් හෝ එකිනෙකාට කටයුතු බෙදීමක්  සිදුවූවේ නැත. මා ඇතුළු නංගිලා දෙදෙනා අඛණ්ඩවම මෙම දානයට සහභාගිවූ අතර සමහර වර්ෂ  වලදී සමහර සහෝදරවරු සහභාගී නොවුහ.

පන්සල සහ අපේ පරම්පරාව සමග පවතින යහපත් සම්බන්ධතාවය නිසා අපේ ගෙදර පැවතී ආගමික කටයුතු වලදී කවදත් භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ සහභාගිත්වයේ  අඩුවක් දක්නට නොවිය.කොලඹ පළාතේ මෙන් එක ගමක් පන්සල් කීපයක්ම පිහිටියත් අපේ ගම පළාතේ එක ගමකට ඇත්තේ එක් පන්සලක් පමණි. අපේ ගෙදර පැවති  අවමගුල් උත්සව 3 දීම බොහෝ භික්ෂුන් වහන්සේලා පිරිසක් ඊට සහභාගී වුහ.  ගමේ පන්සලේ අධිපතිත්වයට ළඟ තිබෙන ගම දෙකක පිහිටි පන්සල් දෙකක් සහ දුර ප්‍රදේශයන්හි පිහිටි පන්සල් තුනක් අයිතිය. එබැවින් වාර්ෂිකව සිදු කරන  දානමාන  වලදීද ආරාධනා කල ප්‍රමාණයට වඩා වැඩියෙන් කිහිප නමක්  දානයට වැඩමවීම සාමාන්‍ය සිරිතකි.  අප සාමාන්‍යයෙන් ගමේ පන්සල සමග  මෙන්ම අසපු සමගද යහපත් සබදතා පත්වන බැවින් පසුගිය වසර කිහිපය තුල මෙම දානමය පිංකම කෙරුනේ අසපු තුලය. සිංහලෙන්  ධර්මය පැහැදිලි කිරීමේදී මෙන්ම භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ සංවර බවේදීත් අසපු ගමේ පන්සල අබිබවා ගොස් ඇති බව අපට පසක්වූ කරුණ ඊට හේතුව  විය. පෙරදා බන හෝ වරු පිරිතක් කීමේ පුරුද්ද අප නොදැනුවත්වම අපෙන් ඉවත් වූයේ ගෙදරට වැඩමවා  එවැනි බන හෝ වරු පිරිත්  දෙශිමේ සිරිතක් අසපු තුල නැති බැවින්ය. එහෙත් නොකඩවා අසපු තුල දුන් දානයේ කුමක් හෝ ආගන්තුක බවක්  දැනුනු නිසා මෙවර දානය ගමේ පන්සල මුලික කරගෙන  පැවැත් විය යුතු යයි අපි සිතුවෙමු. ලොකු නංගිගේ මුලිකත්වයෙන්  ඇගේ ගෙදරදී හාමුදුරුවරුන් දස නමක් උදෙසා දානය සංවිධානය කළෙමු. දානය දීමට  මෙන්ම පැමිණෙන නෑදෑ හිතවතුන්ට හොඳින් සංග්‍රහ කිරීම වලක්වන  ආර්ථික සහ පරිසර බධාවක්ද නොවිය. වාර්ෂික  දානය සඳහා භික්ෂුන් වහන්සේලා දස නමක් අවශ්‍ය යයි කාලවේලා ඇතිවම නංගි මගින් ගමේ පන්සලේ ලොකු හාමුදුරුවන්ට ආරාධනය කළෙමු. (පෙරදින ගෙදරදී   බන හෝ වරු පිරිතක් කියවීමේ පුරුද්ද අප නොදැනුවත්වම අපෙන් ගිලිහි ගොස් තිබිණ) 

පෙරදින සවස් වරුවේ පටන් අප සියලු දෙනාම පසුදින දහවල් දානය සංවිධානය කිරීමේ කටයුතු වල යෙදුනෙමු. දානය ඉස්තරම් ලෙසින් දීම ගැන තර්ක විතර්ක ඇති නොවුන නිසා  ප්‍රධාන අඩුපාඩු කිසිවක් නොවිය. සුළු සුළු අඩුපාඩු තිබේදැයි සොයමින් ඒවාට පිළියම් යෙදීම  සහ සහෝදර සහෝදරියන් විසින් දානයට ගෙනා බඩුබාහිරාදිය පිරික්සීම සහ අගය කිරීම වැඩිහිටියන් ඇති කෙරුණු අතර    පව්ලේ කුඩා සාමාජිකයන්ට නම්  එදින  වැඩිහිටියන් මගින් සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන   දෛනික අණදීමේ පාලනයෙන් මිදී  එකිනෙකා  සමග සුහදව   සෙල්ලම් කිරීමට ලැබුණු කදිම අවස්ථාවක් විය. කටයුතු   සියල්ලම එය  සැලසුම් කල අන්දමින්ම යහපත්ව සිදුවෙමින් තිබිණ. ගමේ පන්සලේ භික්ෂුන් වහන්සේලා තුන් නමක් වැඩ සිටි අතර,ගමේ  පන්සලට අයත් යාබද ගම්  දෙකේ පන්සල් දෙ කින්  භික්ෂුන් වහන්සේලා එක නමක්  බැගින් දෙනමක්       වඩම්වමා ගැනීමට සහ නගරයේ ඇති පිරිවවෙනින්  භික්ෂුන් වහන්සේලා පස් නමක්  වඩම්වමා ගැනීමට නියමිතව තිබිණ. අතීතයේදී බිම පැදුරු මත කොට්ට අතුරා වැඩ සිටීමට ආසන සකස් කලත්,වර්තමානයදී බොහෝ භික්ෂුන් වහන්සේලාට දෙපා නමා බිම වාඩිවී සිටීම අපහසු යයි අප දන්නා බැවින් හින්ද ගැනීම සඳහා සුව පහසු ආසන (පුටු)සකස් කළෙමු.   පවුලේ සියලු සාමාජිකයන් සතුව  මෝටර් රථ තිබෙන බැවින් ප්‍රවාහන ගැටලුවක්ද නැත.

ගැටලුව මතුවුයේ දහවල් දනයදා පෙරවරු 10.30 ට පමණය. ඒ දානය සඳහා  පිරිවෙනින් වඩම්වමා ගැනීමට නියමිතවූ භික්ෂුන් වහන්සේලා පස් නම දෙනමක්  දක්වා අඩුවූ බැවින්ය. පන්සලේ ලඟදි උපසම්පදාවූ පොඩි හාමුදුරුවන්ගේ පිරිවෙන් යෑම කඩාකප්පල් වන බැවින් උන්වහන්සේටද දානයට පැමිණීමට නොහැකි යයි දැන්වූ හෙයින් දානය දීම සඳහා සිටින භික්ෂුන් වහන්සේලා ගණන  හය නමක් පමණි. ඒ අය අතරින් උපසමපදා ලාභියෙකුට ඉන්නේ ලොකු හාමුදුරුවෝ පමණි. මෙය අපට මහත් ප්‍රශ්නයක් වුයේ   මෙය මෙතෙක් කලක් එනම් වසර 35ක් තිස්සෙම අප මුහුණ නොදුන් ගැටළුවක් විය. දානය සඳහා වැඩමවන භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ අතිරික්තයකට  මිස හිගයකට අප මින් පෙර මුහුණදී නැත. කෙසේ හෝ අඩු තරමින් භික්ෂුන් වහන්සේලා දස නමක්වත්  දානයට ලබා දෙන මෙන් අපි ලොකු හාමුදුරුවන්ගෙන් ඇයදීමු.ඒ හැර මේ අවස්ථාවේදී අප වෙන කුමක් කරන්නද? ඉඳිආප්ප බානවා මෙන් ක්ෂණිකව භික්ෂුන් වහන්සේලා බිහි කල හැකිද?

අපගේ ඉල්ලීම පරිදි ලොකු හාමුදුරුවෝ  මහත් වෙහෙසක් දරා තවත් පන්සල් තුනක් දුරකතනයෙන් සම්බන්ධ කරගනිමින් අතිරේක භික්ෂුන් වහන්සේලා  ලබා ගැනීමට උත්සාහ කළහ. ඒ අනුව මා මගේ මෝටර් රථයෙන් දුරබැහැර ඇති ගම්  තුනක පිහිටි පන්සල් තුනකටම  ගියත් ලැබුනේ එක භික්ෂුන් වහන්සේ නමක් පමණි. උන්වහන්සේත් සිය රෝගී තත්වය නිසා එදින විවේකයෙන් සිටීමට තීරණ කර පන්සලේ වැඩ සිටියද අපේ ලොකු හාමුදුරුවන් වහන්සේගේ වචනයට පිටුපෑමට ඇති අකමැත්ත නිසාම පැමිණීමට තීරණය කල යතිවර  නමක් විය. දැන්  භික්ෂුන් වහන්සේලා දස නමක් සඳහා ආරාධනය කල දානය සඳහා වැඩ  සිටින්නේ භික්ෂුන් වහන්සේලා අට නමක් පමණි. කෙසේ හෝ දානමය කරුණු අවසන් විය.

දහවල් දානයෙන් පසු සියල්ලෝම සාකච්චා කලේ දානයට වැඩමවූ භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ ගණන අඩුවීමය.මෙම සාකච්චාවට ලොකු හාමුදුරුවන්ද සම්බන්ධ විය. වර්තමාන ගැටලුව වන්නේ සුසිල්වත් භික්ෂුන් වහන්සේලා සොයා ගැනීම නොව,කුමන හෝ භික්ෂුන් වහන්සේ නමක් දානමාන කටයුතු වෙනුවෙන් යොදා ගැනීම බව ලොකු හාමුදුරුවන් පැහැදිලි කළහ.  ලිපිය දිග වැඩි වන නිසා වරු පිරිත්, සර්ව රාත්‍රික පිරිත්,සමාජයීය කටයුතු, අවමංගල කටයුතු සහ දානමාන කටයුතු වෙනුවෙන් සක්‍රියව සම්බන්ධ වීමට සිටින භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ ගණන  වර්තමානයේදී සැලකිය යුතු පරිද්දෙන් අඩුවීම ගැන සාකච්චාවූ සම්පුර්ණ විස්තර නොලියා,එළඹී නිගමන පමණක් දක්වමි.

1. තරුණ භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ සිවූරු හැරිම . (2012 වසරේදී පමණක්   
    භික්ෂුන් වහන්සේලා1022ක් සිවුරු හැර ඇත.)

2. වැරදි ආහාර ප්‍රතිපත්තිය එනම් අධික තෙල් සහ අධික පැණිරස ආහාර  
   දානයේදී වැළඳීම නිසා වර්තමානයේදී  වැඩි කොටසක් භික්ෂුන්
   වහන්සේලාගේ ආයු කාලය අවුරුදු 55 සිට 65 දක්වා වීම.

3. අසපුවල වැඩවසන  භික්ෂුන් වහන්සේලා නිවෙස් වලදී සිදු කරන
     දානමාන කටයුතු වලට සම්බන්ධ කර ගැනීමට ඇති අපහසුව.

4.  අලුතින් මහන වන කුල දරුවන්ගේ ගණන සීග්‍රයෙන් අඩුවීම.

5.   වර්තමානයේදී ක්‍රියාත්මක වන පුංචි පවුල රත්තරන් සංකල්පය නිසා
      මහන කිරීමට දරුවන් අඩුවීම  

6 . පන්සලේ තිබෙන දහම් පාසැලේ අධ්‍යාපන කටයුතු අදාළ නොකර
     භික්ෂුන් වහන්සේලා දුර බැහැර නිවෙස් වල දානමය කටයුතු 
     වෙනුවෙන් පන්සලෙන් ඉවතට වැඩමවා ගැනීමට ඇති අපහසුව.

5.  වැඩිහිටි භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ රෝගී තත්වය නිසා පන්සලෙන් 
    බැහැරවීමට ඇති අපහසුව  (වැරදි ආහාර ප්‍රතිපත්තිය එනම් අධික
   තෙල් සහ අධික පැණිරස ආහාර  දානයේදී වැළඳීම නිසා ඇතිවූ රෝගී
     තත්වය)

6. වර්තමානයේදී මිනිසුන් වැඩි වැඩියෙන් තම නිවෙස් වලදී කරන
    දානමාන කටයුතුවල අධික තාවය (විශේෂයෙන් සති අන්ත වල)

මේ තත්වය ඉදිරියටත් නොවෙනස්ව පවතින නිසාත්, එය වෙනස් කිරීමට ගිහි සහ පැවිදි සමාජයේ සඵල කතිකාවතක් තවමත් ඇති නොවීම නිසාත් අනාගතයේදී දානයක් දීම සඳහා භික්ෂුන් වහන්සේ නමක් සොයා ගැනීම අභියෝගයක් වනු ඇත.  දානය දීම සඳහා කෙසේ හෝ මුදල් සහ කාලය සොයා ගත හැකි වුවත් භික්ෂුන් වහන්සේලා හිග නම් සාංගික දානය දෙන්නේ කාටද? බොහෝ දෙනා සිතන්නේ දානමාන කිරීමට ඇති එකම බාධාව මුදල් සහ වැය  කිරීමට කාලයක් නැති බවය. නමුත්  මා නම් දැන් සිතන්නේ පුද්ගලිකව වෙහෙසීමෙන් එම ගැටළු මගහරවා ගත හැකි බවය. අනෙක දැන් දීමෙන් ඉන්පසු සදහටම දුප්පත්වූ අයෙක් ගැන මා අසා නැත. මගේ අත්දැකීම නම් දන්දීමෙන් පසු කුමන මාර්ගයකින් හෝ අතේ  වැඩි වැඩියෙන් මුදල් ගැවසෙන බවය. එහෙත් පුද්ගලිකව වෙහෙසීමෙන්  සංඝයා වහන්සේලාගේ ගණන වැඩි කරගත හැකිද? කල හැකි එකම දෙය නම් ගැමියෙක් තරහ ගිය විට තෝ කොටියාම කාපිය කියා දෙස් තියෙන 
 හැවිල්ල සිහියට නගා භික්ෂුන් වහන්සේලාට දොස් කියන අය කොටියාම කාපිය ......කියා කීම පමණි.