sri lanka flag

නියම සිංහල කොඩිය.

බෞද්ධ කොඩිය

සිංහල ජතියේ කොඩිය වැනි බෞද්ධ කොඩිය.

1985 Vesak

Buddhist Era 2529

දහම් දැණුම

දහම් දැණුම පිරිපුණ් සැදැවත් සමජයක්.

අප මහා බුදුරදුන්

අප මහා බුදුරදුන් දෙවියන් හට ධර්මය දෙශණ කිරිම.

Tuesday, February 19, 2013

සිංහල බුධාගම - 3 කොටස


                                              සිංහල බුධාගම   -      3  කොටස



විජයාගමනයට පෙර තෙවරක් බුදුරජානන් වහන්සේ ලක්දිවට පැමිණ ඇති බැවින්  එතැන් පටන් බෞධාගම ලක්දිව ඇරඹි ඇත.එමෙන්ම තපස්සු භල්ලුක  වෙළඳ සහෝදරයන් දෙදෙනා විසින් බුදු රජුන්ගේ කේෂ ධාතු නිදන් කර හිරිගඩු සැය නිර්මාණය කලේද විජයාගමනයට පෙර දිය. විජය රජුගේ කාලයේ මෙන්ම ඉන් පසුවද විවිධ කාල වකවානු තුලදී  ඉන්දියාවෙන් විවිධ පුද්ගල කණ්ඩායම් ලක්දිවට පැමිණි බව බොහෝ   ජන ප්‍රවාද වලින් පැවසේ. මේ එක් ජන ප්‍රවාදයකට අනුව විජය රජු තම පුතාගේ සුවදුක් සොයා බැලීමට කෝන් යන නමින් යුත්  අමාත්‍ය වරුන් 7 දෙනෙක් සහ පිරිවර ලංකාවට එවූ බවත්,විජය රජු ඔවුන් සියලු දෙනාම ලක්දිව ඒ ඒ ප්‍රදේශ යන්හි පදිංචි කරවූ බවත් පැවසේ. මේ අය අතරින්  සමහර දෙනා අද දක්වාම තම පරම්පරා අනන්‍යතාවය රැක ගනිමින් සිටිති. එසේම විවිධ නම් වලින් යුත් බ්‍රාහ්මණ වංශිකයන්ද මෙහි පැමිණ  පදිංචිවී සිංහල ජාතියට එකතුවී ඇත. සිව් හෙළයන්  හා සිංහ වංශිකයන් එකතුවී සැදුනු, ශාක්‍යන්ගේ ගන පදනම, සහ සමාන අයිතිය  මුලික වරිනාකම  කර ගත්  සිංහල වංශයේ  විවිධ වෘතිකයන් සිටියත්, ඉන්දියාවේ මෙන් ඒ ඒ වෘතින් අනුව සැදුණ  කුල ක්‍රමයක් හෝ කුල ධුරාවලියක් හෝ නොවිය. එසේ වුයේ ගන සමාජය තුල කුල ක්‍රමයක් හෝ කුල ධුරාවලියක් නැති නිසාය. එබැවින්  ඉන්දියාවෙන්  පැමිණ මේ රටේ පදිංචිවූ විවිධ ජන කණ්ඩායම් වලට  ඔවුන් ඉන්දියාවේදී හුරු පුරුදුව සිටි කුල ක්‍රමය මෙහිදී අත්හැරීම හැර වෙන විකල්පයක් නොවිය.  බැවින් සිංහල ජන සමාජය වචනාර්ථයෙන්ම මිශ්‍ර සමාජයක් උවත් එහි ගන සමාජයකට අයත්වූ වටිනාකම් නොනැසී ඉදිරියට පැමිණ  ඇත. එකී වටිනාකම් අතරින් ප්‍රධාන වටිනාකමවුයේ  තීරණ ගැනීමේදී සියලු දෙනාම සමාන අයිතිවාසිකම්, යුතුකම් සහ වගකීම් දරන බවය. එබැවින් තිරණයක පැමිණීමට පෙර එයට පක්ෂ විපක්ෂ සියලු තර්ක ඉදිරිපත් කිරීමට අවහිරයක් නොවිය.  රජු දෙවියන්ගේ නියෝජිතයා වන බ්‍රාහ්මණයන්ගේ උපදෙස් පරිදි රට පාලනය කරන සංකල්පය කිසි දිනෙක මෙරට ක්‍රියාත්මක නොවිය. 

සමානයන් අතරින් එක් අයෙක් රජු වශයෙන් සලකු නිසා පාලනයට අවශ්‍ය අංගයක් ලෙස  රජුට බුහුමන්  දැක්වුවත්, සිංහලයෝ  අවස්ථාවක් පැමිණි වි  රජුට සරදම් කිරීම පුරුද්දක් ලෙස කළහ.   කාවන් තිස්ස ජු  කපුටෙක් මෙන් කළු පැහැ බැවින් එම නම යෙදුනු බවත්,වංක නාථ තිස්ස රජුට එම නම ලැබුනේ නහය වකුටු නිසා බවත්,පවසන ඔවුන් දෙමළුන් සමග යුද නොවැදීම නිසා තම පිය රජු බියගුළුල්ලෙකු  ලෙස සලකා ඔහුට ගැමුණු කුමාරයා විසින්  ස්ත්‍රී පළඳනා යැවීමපිලිබඳව ඇති  කතාව  සිනා සෙමින් කියති.රජුගෙන් අපේක්ෂිත පාලන කාර්යභාරය වෙනුවට රජු වෙනත් දේ වෙනුවෙන් සිය සම්පුර්ණ කාලය කැපකිරීමද වැසියන්ගේ සරදමට ලක්විය.පාලන කටයුතු වලට නියමිත කාලය තුල ඒ වෙනුවට විනෝදය සඳහා කාලය වෙන් කල රජු "සෙල්ලම් නිරිඳු" යනුවෙන් හැඳින්වීමට ඔවුහු පසුබට නොවුහ.පාලකයන්ට  සරදම් කිරීමේ කලාව අද දින දක්වාම සිංහලයන්  අතර ඇත .  සිංහල  සමාජය බුහුමන් දැක්වුයේ රජුට නොව රජ අණටය.රජු පවා රාජ නීතියට යටත් වීම වැසියන් අපේක්ෂා කළහ. රාජසිංහ රජුට දළදා වහන්සේට සවස දෙවතාවක් ගිලන්පස පුජා කරන ලෙස අණ කිරීමට සිදුවුයේ  කලින් තිබු රජ අන අණුව සවස ගිලන්පස පුජාවෙන් පසුව  වැඩසිටින මාලිගාවේ දොර වසමින් සිටි නිලධාරියා ප්‍රමාදවී පැමිණි රජුට දළදා වහන්සේ වැඳීමට නැවත දොර විවුර්ත නොකළ නිසාය.     
වර්තමානයේදී අප රටේ ගන රාජ්‍යක් නැතත්, ගනයක තිබෙන මුලික ලක්ෂණය වණ තමන් ගනය තුල සමානයෙක් බැවින්  තීරණ ගැනීමට පෙර පක්ෂ විපක්ෂ තර්ක ඉදිරිපත් කිරීම සිංහලයන් අතර නිරන්තරයෙන්ම සිදුවේ. ගත්  තිරණයක හොඳ සහ නරක නිරන්තරයෙන් සාකච්චාවේ.එහෙත් අවසාන තීරණය සිංහල සමාජයේ යහ පැවැත්මට ආධාරකයක් විය යුතු යයි සිංහල ජන විඥාණය කියයි. මෙම සිංහල ජන විඥාණයට එකඟ නොවන පාලකයන් අවස්ථාවක් ලද විටම බැහැර කිරීමට සිංහලයන් අප්‍රමාද වෙති.මෙසේ අවසන් තීරණය ගැනීමට උපස්තම්භක වන්නේ බටහිර ක්‍රමයට අනුව යමක් කැපකිරීමෙන්(compromise) නොවේ. නමුත් ශාක්‍යන්ගෙන් ලැබුන උරුමයක්වූ  ආක්‍රමණශීලි (aggressive)හැසිරීම් රටාවෙනි. අද දක්වාම සිංහල සමාජය තුල ක්‍රියාත්මක වන මෙම  තීරණ ගැනීමේ මෙම වැදගත් ලක්ෂණය අනෙක් ජාතින්  අතර අඩු වැඩි වශයෙන් දක්නට නැත.
 වර්තමානයේදී අප රටේ ගන රාජ්‍යක් නැතත්, ගනයක තිබෙන මුලික ලක්ෂණය දක්නට ඇත්තේ සංඝ සමාජය තුලය. මෙම ගනයේ තිබු සාකච්චා (පොහොයකිරීමේ සිරිත ) කිරීමේ සිරිත මෑත කාලයේ  සිට  ක්‍රමයෙන් අඩු වෙමින් යන බව පෙනේ. තවද බ්‍රිතාන්‍යයන් විසින් හඳුන්වාදුන් විහාරාධිපති ක්‍රමය නිසා දේපල පොදුවේ (සාංගිකව)  පරිහරණය කිරීමවෙනුවට පෞද්ගලිකව  දේපල පරිහරණය වැඩිවී ඇත.   
  
පණ්ඩුකාභය රජ තුමාගෙන් ඇරඹෙන සිංහල ජාතියට බුධාගමේ පහන් සිලුවේ ආලෝකය දැල්වේන්නේ දේවානම් පිය තිස්ස රජුන්ගේ කාලයේය. 

Sunday, February 10, 2013

සිංහල බුද්ධාගම 2 කොටස

                                               

                                                         සිංහල බුද්ධාගම   2 කොටස 


ගනයක (සමුහාණ්ඩුවේ මුලික ඒකකයක) ඇති වටිනාකම් ඉතා රසවත්ය. වැදගත් ගුණාංගය වන්නේ ගණය තුල සියලු තීරණ ගන්නේ වැඩි දෙනාගේ  කැමැත්තෙන් නොව පුර්ණ එකඟතාවයෙන්ය. එසේ පුර්ණ එකඟ එකඟතාවයට පැමිණෙන්නේ ගනය තුල කෙරෙන නිදහස් අදහස් හුවමාරුවෙන්ය. විවිධ රාජකාරි වල යෙදුනත් සෑම සාමාජිකයාටම සම තැනක් ගණය තුල ලැබේ. ගනය තුල එකඟවූ මතය ගන නායකයා විසින් ගන එකතුවට ඉදිරිපත් කරනු ලැබේ. ගන එකතුවද ගන්නේ ඉහත විස්තර වන පරිදි සාකච්චාවෙන් අනතුරුව, ඒකමතිකව තිරනයවූ පොදු තීරණයයි. වැදගත් කරුණ සාකච්චවලදී විරුද්ධ මත පල කල අයද පොදු තීරණය ප්‍රශ්න කිරීමකින් තොරව කැපවීමෙන් යුක්තව ක්‍රියාත්මක කිරීමය. 

එය අද අප දන්නා නියෝජිත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට සහ එම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ඇතැයි කියන රජයන්ට වඩා වෙනස්ය. බුදුන් වහන්සේගේ කාලයේ තිබු වජ්ජි,ලිච්චවී,ආදී ගන රාජ්‍යන් සහ අජාසත් කුමරුගේ මගධ රාජ්‍ය අතර පැවති යුධය පසුබිම් කර, "සිංහ සේනාපති" නමින් රාහුල සංස්කෘත්‍යාන පඬි වරයා ලියු සිංහල නවකථා පොතක් ඇත.උනන්දුවක් දක්වන්නෙකුට එය කියවීමෙන්,අද ලොව තුල දක්නට නොමැති, එහෙත් එකල තිබු ගනයක සහ ගන එකතුවක (සමුහාන්ඩුවක) චිත්‍රයක් මවා ගත හැකියයි සිතමි. 
 පණ්ඩුකාභය රජු ශාක්‍යයන්ගේ ගන පාලන ක්‍රමය  අනුගමනය කිරීමට කැමති උවත් එතුමාට තිබු මුලික බාධාව වුයේ ලක්දිව  සිටියේ  එකම ගෝත්‍රයක ජනතාවක් නොව සමාන අයිතිවාසිකම් ඇති ගෝත්‍ර 4ක ජනතාවක් වීමය.එබැවින් එතුමා යක්ෂ, නාග,දේව, අසුර යන ස්වදේශීය ගෝත්‍ර 4ට ඉන්දියාවන් පැමිණි සිංහ ගෝත්‍රිකයන්ගෙන් පැවත එන්නන් එකතු  කරමින්,එහෙත් ගණ වටිනාකම් ආරක්ෂා  කරමින් සිංහල ජාතිය ආරම්භ කළේය. මුළු රටම එකම රාජ්‍යක් වශයෙන් සලකා පාලනය නොකර,රට පුරා පාලනය විමධ්‍ය ගතවූ  නගර සහ ග්‍රාම රාජ්‍ය සංකල්පය බිහි කලේය. රජු නොව රජ අණ බලවත් කළේය.   

Friday, February 8, 2013

සිංහල බුද්ධාගම - 1 කොටස

                                                     සිංහල බුද්ධාගම - 1 කොටස 


සිංහල ජාතියේ ආරම්භය ගැන ගුරුකුල දෙකක මත දෙකක්  ඇත. පළමු මතය වන්නේ විජය කුමාරයා සිහල ජාතියේ ආරම්භකයා බවය. මෙම මතය පිළිගන්නා මහාවං  කර්තෘ මහානාම තෙරුන් මහ  වහන්සේ  කියන්නේ   දාමරික කම් නිසා තම පියා විසින් රටින් පිටුවහල් කල විජය කුමාරයන් සිංහ දේශයේ සිට ලක්දිවට පැමිණෙන අවස්ථාවේදී, බුදු රජානන් වහන්සේ, අනාගත බුදු සසුන ස්ථිරව පිහිටන්නේ ලක්දිව බව දැන,  විජය  ඇතුළු පිරිස ආරක්ෂා කිරීමට සක්‍ර දෙවියන්ට පැවරු බවත්, සක් දෙවියන්ගේ අනින් එතැන් පටන්  විෂ්ණු දෙවියන් ලක්දිව සහ බුදු සසුන ආරක්ෂා කරන බවය.  සිංහ දේශයේ සිට ලක්දිවට පැමිණි මෙම විජය කුමාරයා ඇතුළු පිරිස මෙහි සිට කුවේණි ඇතුළු දේශීය පිරිස සමග මිශ්‍ර වීමෙන් සිංහල ජාතිය ඇරඹුණ බව මෙම මතය තවදුරත් පවසයි. 

සිංහල ජාතියේ ආරම්භය ගැන ඇති දෙවන මතය වන්නේ විජය කුමාරයා  ඇතුළු පිරිසෙන් පැවත එන්නන්  රාක්ෂ ජන්මයට උරුමකම්  කියන පණ්ඩුකාභය කුමාරයා විසින් සමුලඝාතනය කර, ඉතිරිවූ සිංහ පිරිස ඔවුන්ගේ කැමැත්තෙන්, දියිනේ ජීවත්වූ පැරණි ජාතින්වූ යක්ෂ, නාග, දේව, ඇසුර යන සිව් හෙළයන්  සමග මිශ්‍ර කිරීමෙන් පසුව සිංහල ජාතිය ආරම්භවූ බවය.

මේ කුමන මතය පිළිගත්තත් වැදගත් කරුණ වන්නේ විජය කුමාරයා මෙන්ම පණ්ඩුකාභය කුමාරයාද  තම අභිෂේකයන් සඳහා  ශාක්‍ය වංශික කුමාරිකාවන් අග බිසව ලෙස තෝරාගත් බවය.සින්හලයෝ මුල පටන්ම ශාක්‍ය වංශය සමග නෑදෑ සබඳකම් පැවැත්වීමට මෙන්ම ශාක්‍යයන් අනුගමනය කරමින් තම පාලන ව්‍යුහය සකස් කර ගැනීමට රුචියක් දැක්වූ බැවින් ශාක්‍ය වංශය ගැන හැදෑරීම තුලින් සිංහල වංශය ගැන නිවැරදි අවබෝධයක් ලබා ගත හැක.

ශාක්‍ය වංශය හැදෑරීමට පෙර එකල ඉන්දියාවේ පැවති පාලන ක්‍රම ගැන දැනීමක් ලැබීම අවශය වේ. පළමු ක්‍රමය රාජාණ්ඩුය. බ්‍රාහ්මණ, ක්ෂත්‍රිය,වෛශ්‍ය,ශුද්‍ර යන  කුල එය තුල විය. උදාහරණ කොසොල් නුවර මුලික කල මගධ රාජ්‍යවේ. දෙවැනි ක්‍රමය ගන (සමුහාණ්ඩු) රාජ්‍යයන්ය. එය තුල කුල ක්‍රමය නොතිබුණි.එකම ගෝත්‍රයක් පමණක් පාලනට සම්බන්ධ වුහ. සියල්ලෝම ක්‍ෂත්‍රියෝය.ඔවුන් ගන (සමුහය) වශයෙන් පාලනයට සම්බන්ධ වුහ.(ඔක්කොම රජවරු ඔක්කොම වැසියෝ යන සංකල්පය මේ අනුව බිහිවිය)  ගන සමුහයේ ප්‍රධානියා රජු ලෙස සැලකේ.  අදාළ ගෝත්‍රයට ඇතුලත් නොවන්නන්ට ගන රාජ්‍ය තුල ජිවත් විය  හැකි උවත් ඔවුන්ට පාලනයට සම්බන්ධ විය  නොහැක. රට වැසියා සහ පුර වැසියා අතර වෙනස දැක්වෙන සංකල්පය ඇතිවෙන්නේ එතැනෙනි. ගන රාජ්‍ය වලට උදාහරණ ලෙස ශාක්‍ය, කෝලිය,ලිච්චවී රාජ්‍ය දක්විය හැක. ශාක්‍ය වංශයේ අග්‍ර ඵලය බුදුරජානන් වහන්සේය. බුදු රජුන්ගේ අපරිමත කරුණාව, දයාව ප්‍රඥාව ගැන අවිවාදිත උවත් සියලුම ශාක්‍ය වංශිකයෝ  එසේ  නොවෙත්. 

ඔවුන් ස්වභාවයෙන්ම බොරු නොකියන්නෝය. එහෙත්  මාන්නක්කාරයෝය.නිර්භිතය. ගල්ලෙන් යුගයේදී ආදී ශාක්‍යයන් වනයේ සිටි නිර්භිතම සතාවූ සිංහයා තම ලාංචනය ලෙස  තම ලෙනේ ඇන්ඳාහ. ලේ විවාහ මගින් අපිරිසිදු විමට අකමැත්තෝය. ලේ අපිසිරිදු වීමට බියෙන් සහෝදර සහෝදරියන් අතර  විවාහ වුහ.  කෘර ගති ඇත්තෝය. අන් ජනයා සමග ගැටලු ඇතිවූ විට පළමුව ඔවුන්ට පහරදී සතුරන් විනාශ කිරිමේ කලාව ප්‍රගුණ කල අය වුහ. මෙම අනුකම්පා විරහිත සටන් කලාවම අවසානයේදී විරුඩභ කුමරු සමග කල සටනින් පැරදුන පසු  ශාක්‍ය වංශයේ විනාශයටද හේතු විය. 




Wednesday, February 6, 2013

සිංහල බුධාගම හැඳින්වීම 2 ට ලැබුණු ප්‍රතිචාරයක්


මවිසින් ලියු සිංහල බුධාගම හැඳින්විම 2ට  පාතකයෙකුගෙන් ලැබුණු ප්‍රතිචාරයක් කිසිදු සංස්කරණයකින් තොරවම මෙම පිටුවෙන් පල කරමි. මෙහි එක පදයකට පමණක් මා එකඟ වන්නේ නැත. ඒ අප රට තුල පවතින්නේ "බහු වාර්ගික සමාජයක්" යන පදය ටය . සිංහල සමාජය යනු වචනාර්ථයෙන්ම බහු වාර්ගික සමාජයකි.(මගේ ඉදිරි ලිපියෙන් එය ඉදිරිපත් කරමි.) 



සංස්කාරක වෙත ,

පහත කරන මගින් පෙන්වා දීමට උත්සහ ගත්තේ නිර්මල  බුද්ධ සාශනය සුරැකීමට කේප වී ඇති අප ගරු තර මහා සන්ගරත්නයටත් උතුම් නිර්මල ශාන්ත ප්රිවිතුරු බුද්ධ ධර්ශනයටත් එල්ල වී ඇති දුර්මත කිහිපයක් පිළිබඳව සේකවින් විග්රහහ කිරීමටය්. මේ සඳහා ආදී තලම වැටුනේ ඔබගේ සිංහල බුද්ධාගම 2 කොටස කියවීමෙන් අනතුරුවය් මුලින්ම මෙය commentඑකක් ලෙස පල කිරීමට සිතුවද ලිපිය දිග වැඩි වීම හේතුවෙන් එය සුදුසු නොවන බව හැඟුනි. හැකි නම් මෙය ලිපියක් ලෙස පලකරන ලෙස සාශන ආලයෙන් ඉල්ලා සිටිමි .


                                              අගනා කාලෝචිත මාතෘකාවක්.

බෞද්ධ සමාජයීය සංශෝධනය වෙනුවෙන් කෙරෙන මෙවැනි කතිකාවත් ඉතාමත් අගේ කලයුතුය්. තවද කිවයුතු කරුණක් එත සිංහල බෞද්ධ භික්ෂුවට වර්තමානයේ මෙවැනි අක්රෝයෂ පරිභව නින්දා අපහාස විදින්නට සිදුව ඇත්තේ උන්වහන්සේලා තුල ඇති පරාර්ථකාමී ජාති හිතය්ශී හෙගීම් නිසාවෙනි. සත්වය කෙරෙහි උපන් මහා කරුණාවෙන් මෙලොව පහල වූ බුදූරජාණන් වහන්සේ සාශනය ස්ථාපිත කොට කුල දරුවන් පැවිදි කරවුයේ  සත්වයාගේ සසර ගමන එතර වීමට ලෝකෝත්තර මාර්ගය වඩා පහසු බැවිනුත් සාශනයේ  චිරස්ථිතිය උදෙසා උන්වහන්සේලාගෙන් සිදුවන අමිල සේවයත් උදෙසවෙනි. එසේ "චරත භික්කවේ චරිකන් බහු ජන හිතය බහු ජන සුකාය ,ලොකානුකම්පය අත්තාය,හිතාය සුඛාය දේවමනුස්සානං " යනුවෙන් වදාල  දර්ශනය අනුව යමින් සිය අධ්යා ත්මයත් ගිහි ලෞකික සංවර්ධනයත් ඇති කරමින් චිරාත් කාලයක්  සැරියුත් ,මුගලන් , ,ආනන්ද ,රාහුල මහා රහත් පරම පරවෙන්  එකම දම් වේලක පුරුක්සේ බැඳෙමින් ආ පිවිතුරු සාශන පරම්පරාව වර්තමානය දක්වාම එසේමය . නමුත් උන්වහන්සේලාගේ මේ මෙහවරට වත්මනේ ඇතිවී ඇති ඉරණම තරමක් කණගාටු දායකය. මහමෙර වන සඟ ගුණ නොදත් අප බහුතර බෞද්ධ සමාජයම සිය මුවින්ම උන්වහන්සේලාට අක්රෝුෂ කිරීමට පෙලෙබී සිටි. වෙරදී ඇත දෝෂද ඇත නමුත් ගිහි අප උන්වහසේලා එසේ අසරණ කොරොත් කවරෙක්නම් මේ සාශනය රකිත් දතත්වය කෙසේ වුවත් මේ සඟ පුරුක් අප සමාජයට ආශීර්වාදයකි ඔවුන් නෙත්නම් බුද්ධ සාශනයක්  නෙත පන්දහසක් කල් තිය එක මසක් හෝ මෙය පවත්නේ නොවේ. එය සියල්ලන් විසින් සිතට ගතයුතු මනාය .


බෞද්ධ බික්ෂුන්ට වර්තමානයේ මිස දුටුවන්ගේන් (මිට සමහර බෞද්ධයන්ද ඇතුලත්වේ ) එල්ල වී ඇති විවිද චෝදනා:-

1. උන්වහන්සේලාගේ ප්ර ධාන කාර්ය නිවන් දැකීම වුවත් ඉතා අවිහිංසක ප්ර තිපදවක් තිබිය යුතු වුවත් වර්තමානයේ ඔවුන් ගිහියන් උසි ගන්නනා ආගම බෙද පතුරන ප්රඉචණ්ඩ කාරී පිරිසක් ලෙස හැඳින්වීම.

2. සියල්ල අත් හෙරිය යුතු පිරිසක් වුවත් විහාරාරාම වලටම කොටුවී ඒවා බදාගෙන සිටින පිරිසක් වීම.

3. මුදල් පරිහරණය අකැප වුවත් මුදල් බවිත කිරීම .

4. ප්රලධාන අරමුණ නිවන් දැකීම වුවත් වර්තමානයේ එවැනිඋත්තමයන   නොසිටීම .

5. දේශපාලන පක්ෂ වෙනුවෙන් පෙනීසිටීම 
.
6. ස්වාමින්වහන්සේලා වෙඩි දුර අධ්යා පනය ලැබීම.

7. උන්වහන්සේලා නවීන තාක්ෂනයට අනුගත වීම  ................................... ආදී විවිද චෝදනා වලට ලක්වී ඇත  .

මදක් විමසා බලමු මේවා චෝදනා නොව සාශන මාමක ගිහියන් වශයෙන් සිදුකල යුතු යෝජනා ලෙස සලකමු.  අරම්බයදී මා කිවූ ආකාරයට උන්වහන්සේලාට මෙවැනි වූ පරිභව වලට ලක් වීමට සිදු වුයේ උන්වහන්සේලා තුල ඇති පරාර්ථ කමි බව නිසාය.

මක් නිසාද යත් අනුබුදු මිහිඳු හිමියන් ලක්දිවට බුදු දහම රේගන ඒමත් සමගම ඉතාමත් සාමකාමී සුහද ශීලි ආචාරශීලි සිංහලයන් බුදු දහමේ ඇති හරයත් එහි ඇති වටිනාකමත් තේරුම් ගනිමින් මනාකොට බුද්ධාගම වෙළඳ ගත්හ ,මුළු ලක්දිවම එකම බෞද්ධ රජයක් බවට පත්වුහ ලක්දිව රහතුන්ගෙන් පිරිගියහ සැදැහැතියන්ට පින්කිරීමට හෙළ බිම පින්කෙතක් විය. මෙය මෙසේ විවිද බාදක මේද  තවත් අවුරුදු 1800ක් තරම් කල් දිව ආහ ලක් බිමටත් සම් බුද්ධ සාෂනයටත් එල්ල වූ බාදක ඉදිරියේ සටන් කිරීමට නොපසුබට රජවරුඅමාත්ය වරු සේදහතියන් ගහන විය . නමුත් බටහිර ආක්රමණ සමග මේ සියල්ල වෙනස් වීමට පටන් ගත්හ. අනෙකුත් ජාතීන් මෙන් නොව ඔවුන් කෙලින්ම පහර නොදී ප්රමථමයෙන් සිංහලයන්ගේ සමාජ සිරිත්විරිත්  පිරිහීමට ලක් කොට හෙළය පස් පවට බය නෙති ජාතියක් ලෙස ආක්රමණය කළහ . ජාතියට සිදු වන මෙම සමාජ ඛාදනය දුටු බෞද්ධ භික්ෂුන් වහන්සේලා සිංහලය නිදාගෙන ඇතිසේය මොවුන් ජාතියට මේ එල්ලවන විනාශය නොදකින සේයය් කරුනහරිතව සියලු බාදක ඉදිරියේ නොසේලුනු සිංහලයා මේ කුටෝප්ර්ක්රම ඉදිරියේ හසුවී අතය් දෙක වහා වහා ඔවුන්ගේ දෑස් පැදීමට කටයුතු කළහ තමාගේ අධ්යාේත්මික සංවර්ධනය මදක් පසෙකලා සිංහල දේශයට සිදුවන විනාශය නෙවත්වීමට කටයුතු කළහ එයය් පරාර්ථකාමී බවනමුත් පර සුද්දන් මෙය තවතවත් සංකීර්ණ කරමින් ලේ වගුරුවමින් විනාශ කළහ ස්වාමින් වහන්සේලා ගම නියම්ගම් සරි සරමින් හෙළයන් දිරිමත් කළහ සම්දුද්ධ සාෂණය රේක ගත යුතු බවත් සිංහල දේශය  රෙකිය යුතු බවත් කීහ හෙළයා මින් ප්රා,ණවත් වුහ කකියන ලෙයින් යුද වන්හ. මෙසේ බික්ෂුන් රට වෙනුවෙන් අසාදාරනය වෙනුවෙන් සිංහලය අවදි කිරීම අරඹ විය ගිහියන්ද එය බික්ෂුන්ට අදාල කාර්යයක් ලෙස සෙලකුහ ,මෙය අදටත් එසේම වලංගු වේ මන්දයත් අදටත් බික්ෂුන් වහන්සේ නමක් මදක් ඉදිරියට පැමිණ හෙලයිනි තොප මෙසේ කරව්  යය් කිව්වොත් එය හොඳ හෝ නරක හෝ එක පයින්ම කිරීමට බෞද්ධයන පෙලබෙන බැවිනි උන්වහන්සේලාට සමාජය තුල පහසුවෙන් ස්ව මතයන් පැතිරවිය හැක .

බික්ෂුන් වහන්සේලාගේ වගකීමනම් මෙය යහපත වෙනුවෙන් අර්ථ දක්වන ලෙසය් මෙයය් ගිහියකු වශයෙන් මාගේ ප්රලථම යෝජනාව මෙයය් . මන්දයත් ,සම්බුද්ධ සාශනය  වෙනුවෙන් පන පිදීමට ඉදිරිපත් වන හොඳ සිංහලයන් අදටත් අප අතර ඇත . නමුත් මෙයම වෙරදියට අර්ථකථනය කරන යම් යම් පිරිස් උන්වහන්සේලා ප්ර චණ්ඩ බවට කේ ගසති මේ සඟ පුරුක් අඟලා ඇති සිවුරු වහන්සේලා කහ රෙදි බවට පත් කරති අපහස කරති එහෙත්  නොසැලෙන සිංහලය නොසලේමය .ඔවුන් අපගේ දේශයේ මුර දේවත්වන්ය මෝඩයන්ට මැජික් වුවත් සිංහලයන්ටනම්  රට වෙනුවෙන් නැගීසිටීම හොදින්ම පුරුදුය (සිංහලයන්හට සිංහල දෙස්හෙට සරනය් දළදා සමිදුන්ගේ !).
මා ඉහත සඳහන් කල දෙවැනි කරුණ ,

බුදුන් කල කෝසලබිම්බිසර ආදී මහා රජවරුන්ද අනේපිඩුසුජාත ආදී මහා සිටුවරුද ඇතුළුව බෞද්ධ ශ්රුද්ධාවතුන් භික්ෂුන් වහන්සේලා පිලිබඳ සොයා බැලුහ ,උන්වහන්සේලාට කිසිම අඩු පාඩුවක් නොවීමට දිවිහිමියෙන් කපවුනහ(මෙවැනි සාධක දඹදිව අනුරාධපුර ,පොලොන්නරුව ආදී ස්ථාන වලින් ඕනෙතරම් සොයාගත හෙක  ) බික්ෂුන් වහන්සේලාට අදාල කාර්ය වුයේ ගිහියන් සමග සාශනික වශයෙන් ඉතාමත් සමීප සම්බන්දත පැවැත්වීමත්සිය අධ්යාටත්මික දියුණුව ලබා ගැනීමට වීර්ය කිරීමත්යන ("අනුත්තරන් පුන්නක්ඛ්ත්තම් " කුසල නෙමැති බිජ වපුරන කෙතය් ). නමුත් පන්සලේ ඉඩම්ටිකද කොල්ල කනප්රේ්තයන්,පිසචයෝ  වීමට පෙරුම් පුරන මිනිස් යක්කු නිසා බෞද්ධයාගේ සාරධර්ම දේපල ඔවුන්ගේ නිජබිම් ක්ෂය වන නිසා සාෂණයට පුජ කල වස්තු ආරක්ෂා කලයුතු නිසා උන්වහන්සේලා මෙය රෙකගනු හේර වෙන කුමක් කල යුතුද?

නිවනට මාර්ගය රැස් කිරීම නොව(කුසල් හැර ) අතහරිමය් එසේ යම් කිසි බික්ෂුවක් වස්තු දේපල වලට ලොබින් සිටීනම් එය උන්වහන්සේගේ සැටියකි දිගු වන්නේ උන්වහන්සේගේ සසරය එසේ නොමැතිව සාෂණය වෙනුවෙන් රකින්නේනම් එහි කිසිදු දොසක් නෙත මන්දයත් මුළු ලක්දිවම අතීත රජ වරු සම්බුද්ද සාෂණය වෙනුවෙන් කේප කර ඇත එසේනම් ඉඩම් අමාත්යංහශයේ ඇති කොළ කෑලි සුද්දන්ට හොඳය අපටනම් මුළු ලක්දිවම බුදධ සාෂණය වෙනුවෙනි.

තෙවැනි කාරණාව :-

වර්තමානයේ බහුවාර්ගික  සමාජයක  ජීවත් වන බික්ෂුන් වහන්සේලාට මුදල් යනු අත්යුවශ්ය් දෙයකි. සේම දෙයට මුදල් මුලිකව සිතන සමාජයක මුදල් මගින් මිනිසාගේ තත්වය මනින සමාජයක මුදල් යනු හුදෙක් හුවමාරු ඒකකයක් බව නොසිතන සමාජයක මුදල්  ගෙවුවද තම බසයේ සීට් එකක් දීමට සිදුවන බැවින් සිය බස් රථය නොනවත්වා ගමන් කරන සමාජයක මුන්වහන්සේලාට කවර පිහිටක්ද .බහුවාර්ගික සමාජයක මෙය ප්රනයෝගික නොවේ.

සිව්වන කාරණාව:-

කාලය ,දීපය ,දේශය ,කුලය ,මවු පස්මහ බැලුම් එනම් බුදු කෙනෙකුන් ලොව පහල වීමට මේ එකක පහම සමබරව තිබිය යුතුය්. කාලය ඉන් ප්රමධාන තෙනක් ගනී උදාහරණයක් ලෙස බුද්ධෝත්පත්හි කාලයකදී තවත් බුදු කෙනෙකුන් ලොව පහල නොවේතවද බුදු කෙනෙකුන් පහල වනුයේ ලොව මාර්ගඵල ශුන්යබ කාලයකදී වෙය් එනම් එම වකවානු සියලු සක්වල එකදු සෝවාන් ආදී මාර්ගඵල ලබියෙකුද සිටිය නොහෙක මේ ආදී නොයක් කරන  බලා මුන්වහන්සේලා පහල වෙය්. රහත් බවයද එසේමය සියලු කල්හිම සිදු නොවෙය් සම්බුද්ධ සාශනයක් පවතින තාක් රහත් භාවයට පත්විය හෙක එනම් අප තවමත් සිටින්නේ එවැනි බුද්ධෝත් පතති කාලයකය.  නිවන් දැකීමට  කරන උතුමෝ සමහරෙක් බුදුන් දෙක නිවන් දකින්නට ප්ර්ර්ථනා කරය් අනෙක් අය මෙසේ බුද්ධෝත්පත්ති කාලය පුර නිර්වනවා බෝධය අත් කර ගනිය්. එවැනි උතුමෝ තමන් අරහත් බව ප්ර්කාශ නොකරති යමෙක් ඇසුවේනම් පමණක් ප්ර කාශ කරති කෙලෙස් නැති හෙයින් බොහෝ විට බාහිර ලෝකෙන් මිදී ජීවත්වෙය් තමන් අවබෝධ කොටගත් සද්ධර්මය දේශනා කරය්. ඉතින් වර්තමානයේ එවැනි උතුමන් නෙතිනම් එය ධර්මයේ වෙරද්දක් නොව කාලයේ වෙරද්දකි .බුද්ධෝත්පත්ති කාලය පුරාවටම රහතුන් වහන්සේලා සිටිය යුතු බවට ධර්මයේ නොවේ කුසල් පිරුණු තැනැත්තේ මනු ලොවට විත් නිර්වනවා බෝධය ලබා ගනී. නමුත් ධර්මයට අනුව මාර්ගපල ලාබී සියලුම උතුමන් මෙම සම්බුද්ධ සෂණය අවසන් වීමට පෙර නිවන් දැකිය යුතුමයඉවසන්න කාලය යහපත් වුවිට උන්වහන්සේලා පැමිණෙනවා ඇත . අපගේ වගකීම සම්බුදු සසුන රේක ගනිමින් එවැනි රහතුන් පහල වන කලකදී මනුෂ්යණ අතම භාවයක් ලබා මනු ලොව ඉපදීමට කුසල් රැස් කිරීමය්. කලබලවීමට කාරණාවක් නෙත සම්බුද්ධ සාෂණය තවමත් තරුනය්අප ඊට අවශ්ය  පසුබිම සකසමු  .

පස්වන කරුණ :-

දේශපාලනය යනු රටේ යහපත සහ සංවර්ධනය වෙනුවෙන් සිද්ධ කරන්නාවූ යම් ක්රි යාවලියකි ප්රපජාතන්ත්ර වාදී රටක එයට මැදිහත්වීම පුරවැසියන්ගේ අය්තියකි ඒ රට කන්ඩ  නොව රට හදන්ටය රටේ තීරණ වෙනුවෙන් හඬ නගන්නට බික්ෂුන් වහන්සේලාට අයිතියක් ඇත ඉදින් ඔවුන් මංමුල විනි නම් දිගුවන්නේ ඔවුන්ගේ සසරය නමුත් සද් භාවයෙන් ක්රිියාකාරී නම් එය රටේ පිනය . ලංකාව වැනි තුන්වෙනි ලෝකයේ රටවලනම් දේශපාලනය යනු මද ගොහුරකි ඉදින් එයට අවතීර්ණ වන්නේ සද්  බවයෙන් වුවත් මේ නොමිනිසුන් සිය ආත්මයම විනාශ කරය් අපහස කරය් එවිට සසර දිගු වන්නේ  ඔවුන්ගේය. මහනදම් පිරීමට අනිවාර්යෙන්ම පෙර පින් වුවමනාය . යමෙක් මංමුලාවී ඇත්නම් එය බොහෝ විට ඔහුගේ දෘෂ්ටිය පිලිබඳ දෝෂයකි එවැනි බික්ෂුහු බුදුන් කලද සිටියහසමහරු පුද්ගලික ලාබ ප්රො යෝජන තකා වෙහෙසුනහ ඔවුන් මෙකලද සිටිය හෙක ඉදින් කිසි දිනෙක බුදුන් වහන්සේ ඔවුන් විවේචනය නොකරන ලදී . වරද පෙන්වාදී  ඔවුන්ගෙන් ඈත් වී සිටීම පමණක් කරණ ලදහඑය එසේනම් ගිහි අප කවර කතාද .

සයවෙනි කරුණ :-

 කුල දරුවන් සාශනයට අවතීර්ණ වන්නේ මහන දම් පුරමින් ධර්මාවබෝධය ලබාගැනීමට වන්නේ වුවත් ,  බහුවාර්ගික ,බහුආගමික සමාජයක ජීවත්වන බික්ෂුන් වහන්සේලා මෙසේ වෙඩි දුර අධ්යා්පනය කර(විශ්වවිද්යාවල ප්ර වේශ ආදී ) යොමු වීම බරපතල ගැටළුවක් නොවේ එය ගැටලුවක් වන්නේ අනෙක් ය ඒ දෙස බලන ආකාරය අනුවය. ලොව කිසිම දෙයක් ඉගෙන ගැනුමෙන් හානියක් සිදු නොවේ ප්රකශ්නය ඇත්තේ එය කෙතරම් දුරට ප්ර.යෝගිකව දෙනවද යන්නය් ඉදින් උන්වහන්සේ තර්ක ශ්රරශ්තය උගත්තෙනම් තර්කානු කුල හැකියාව වර්ධනය වේ සමජ විද්යාහව උගත්තේනම් එහා සම්බන්ද හැකියාව හා දැනුම වර්ධනය වේ ගැටලුව ඇත්තේ එම හැකියාව වෙරදියට භාවිත කළහොත් පමණි. ඉදින් යමෙක් බෝම්බ නිෂ්පාදනය කරන ආකාරය උගත්තේනම් එය පාපයක් නොවේ ඔහු එම දැනුම උපයෝගී කර ගෙන තවකකුගේ විනාශය කර යොදවත්නම් එයම පාපය වේ. මම පෞද්ගලිකව දන්නා ආකාරයට විශ්වවිද්යාුල වල උගෙනුම ලබන තරුණ ස්වාමින්වහන්සේලා ත්රිකපිටක ධර්ම ආදී විෂයන්හි ඉතාමත් බහුශ්රුදතය ඔවුන් ධර්මය ඉතාමත් තර්කනුකුලව පැහැදිලිව ධර්ම කරුණු විසදීමෙහි දක්ෂයෝය . ඉදින් යම්  කිසි   මේ ගිහි අධ්යාතපනයට යොමි වීම තුලින් උන්වහන්සේලාගේ  විනය පිරිහෙන බවත් ලෞකිකත්වයට ආශා ඇතිකරගන්න බවත් කියන්නේනම් එය කිසි භික්ෂුවකට අදාල ප්රයශ්නයක් මිස භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ වැඩි දුර අධ්යාඑපනය පිලිබඳ ප්රපන්ශ්නයක් නොවේ.

සත්වන කරුණ :-

මෙයද ඉහතසේමය තාක්ෂනය භාවිත කිරීම වෙරද්දක් නොවේ එයින් උන්වහන්සේලාගේ විනය පිලිබඳ ගැටළුවක් නෙත ඇත්තේ වෙරදියට භාවිත කළහොත් පමණි.

සරල  බෞද්ධ කතාවක් මේ සමග  ගෙනහැර දක්වමි (උපුටා ගැනීම ඇති පුජ්‍ය රේරුකානේ චන්දවිමල මහා නාහිමිගේ බෞද්ධයාගේ අත්පොතේ 
සාංගික දානයේ අනිසංශ යටතේ විස්තර කර ඇත ),

පෙර රජ දවස අප ගෞතම සශනයේ දීඑක සිල්වත් උපාසකයෙක් පන්සලට ගොස් හිමියන් බැහැදෙක පසුදින සිය නිවාස දහවල දානයට එක් හිමි නමක් වදින ලෙස ආරාධනා කළහ එය ඉවසා  වදාර හිමියන් පන්සලේ සිටින දුස්සීලම බික්ෂුව පසුදින දනය සඳහා පිටත්කර යවන ලදී .ගිහි උපාසක තෙමේ මේ හිමියන් දුසිල් බව දන්නාහ එසේ වුවත් මහත් ගෞරවහරිතව උන්වහන්සේ පිළිගෙන දෙහත් ගිලන් පස පුජ කොට කල හෙකි උපරිම අකර පුද සත්කාර සහිතව උන්වහන්සේ වැඩ හිඳුවා දන් පිළිගන්වන ලදී,    දන් වළඳා අවසානයේ උන්වහන්සේ නෙවත විහාරයටම වඩින ලදී .  නමුත් නෙවත සවස් යාමයේ මෙම බික්ෂුවම පන්සලට උදැල්ලක්  ඉල්ලා ගැනීමට මෙම උපාසක නිවසට පැමිණි අවස්ථාවේ  උපාසක තෙමේ සිය අසුනෙන් නොනේගිටම අසල තිබු උදැල්ල පෙන්වා එය රැගෙන යන මෙන් කියා සිටියහ. අවසට සිටි පිරිස මෙයින් වික්ෂිප්ත්වී අද දහවල ඔබ උන්වහන්සේට සෙලකු හැටිත් දෙන සලුකු හැටිත් පුදුමයමෙයට පිළිතුරු දුන් උපාසක තෙමේමෙම දුසිල්වත් බික්ෂුව දහවල සාංගික දනය සඳහා නියෝජනය කරේ සැරියුත් මුගලන් මහරහත් වහන්සේලා ඇතුළු මුළු මහත් සංඝ රත්නයමය නමුත් මොහුගේ නුගුණ දන්නා මම මෙම අවස්ථාවේ ඔහුට ගරු සෙලකිලි නොකළහ. 
උපුටා ගැනීම නිමි .

,එසේ යම් වහන්සේ කෙනෙකුන් දුශීල හෝ පරාජික බව හන්ගෙත්නම් උන්වහන්සේට කරන සමහර ආචාර ධර්ම වලින් වේලකි සිටිය හෙකමේ බව සේකවින් අතිපුජ්ය  රේරුකානේ චන්දවිමල ස්වාමින් වහන්සේගේ බෞද්ධයාගේ ඇත පොතේ විස්තර කර ඇත .
භික්ෂුන් වහන්සේලා අතින් සිදුවන වෙරදී පෙන්වා දීම හේර උන්වහන්සේලා විවේචනය නොකර යුතුය්
එය ගිහි පිරිසට කල හෙකි කාර්යක් නොවේ 

ශාසනයේ චිරස්ථිතිය උදෙසා භික්ෂු සංගාය රකගත යුතුව ඇත .එසේම මෙහි සන්ස්කරවරයද පෙන්වාදී ඇති අන්දමට   කෙතරම් දුසිල්වත් වුවත් උපවධි වන තාක්කල් උන්වහන්සේලා අපට වැඩ උසස්ය .

ලිපිය නිමි .

සංස්කාරක වෙත ,
ඉහත කරන මගින් පෙන්වා දීමට උත්සහ ගත්තේ නිර්මල  බුද්ධ සාශනය සුරැකීමට කේප වී ඇති අප ගරු තර මහා සන්ගරත්නයටත් උතුම් නිර්මල ශාන්ත ප්රිවිතුරු බුද්ධ ධර්ශනයටත් එල්ල වී ඇති දුර්මත කිහිපයක් පිළිබඳව සේකවින් විග්රහහ කිරීමටය්. මේ සඳහා ආදී තලම වැටුනේ ඔබගේ සිංහල බුද්ධාගම 2 කොටස කියවීමෙන් අනතුරුවය් මුලින්ම මෙය commentඑකක් ලෙස පල කිරීමට සිතුවද ලිපිය දිග වැඩි වීම හේතුවෙන් එය සුදුසු නොවන බව හැඟුනි. හැකි නම් මෙය ලිපියක් ලෙස පලකරන ලෙස සාශන ආලයෙන් ඉල්ලා සිටිමි .

Sunday, February 3, 2013

සිංහල බුධාගම හැඳින්වීම - 2 කොටස

                                   සිංහල බුධාගම හැඳින්වීම -   2 කොටස 



ඉගෙනීමක් සම්පුරණ වීමට යම් කරුණක් ගැන විස්තර  ඇසීමෙන් සහ දැකීමෙන්, පමණක් කල හැකි යැයි බොහෝ සිංහල බෞධයො  සිතන බව පෙනේ. තිසරණ සමාදන්වීම  සහ පන්සිල් ගැනීම තමන් දන්නා බැවින් තමන් නියත වශයෙන්ම බෞධ යයි ඔවුන් සිතති. (ඕනෑම ඉගෙනීමක් සම්පුර්ණ වීමට දැනුම පමණක් ප්‍රමාණවත් වන්නේ නැත. ලැබූ දැනුම නිවැරදි කුශලතාවයන් ( skills)  වර්ධනය කිරීම මගින් ඔප මට්ටම් කරගත යුතුය. එවිට හොඳ ආකල්ප වර්ධනයක් ( attitude development) ඇතිවේ. බෞධයෙකු වීමට ශ්‍රධාවෙන් යුක්තව  තිසරණ සමාදන් වීම සැහේ. 

පාසැල් දිවිය මතක් කරන විට පාසැල ඇරෙන වෙලාවේදී කියූ තිසරණ ගුණ ඉතා හොඳින් කියවෙන ච්ත්ත මානවක ගාථා 03 මතක ඇතැයි සිතමි. මේ ගැන තිබු මගේ ඉගෙනුම් ක්‍රියාවලිය මෙසේය. යෝවද තම්පව රෝමානු ජේසු .....  ගාථා පටන් ගන්නා විට මමද මහා හඬින් ගාථා කීම අරඹමි. පන්තියේ අග පේලියේ සිටි බැවින් ගුරු තුමාට මා පෙනුනේ නැත. මහා හඬින්  ගාථා කීම ඇරඹුවද  මගේ දෑත යෙදවූයේ පොත් ටික එකතු කර පටියෙන් ගැට ගැසීමටය.(එකල දැන් මෙන් පාසැල් බැග් භාවිතයක් නොවිය)  අවසාන ගාථාවේ චතුසු සුචේසු ..... පදය පටන් ගන්නා විට පන්තියෙන් එලියට පැනීමට සුදානම්ව සිටියෙමි. සංගමි මං සර නත්ථමි ...පදය අවසන් කරන්නේ පන්තියෙන් එලියට පැන ගනිමින්ය. (මා වැඩි දියුණු කල කුශලතාවය  skills )  මා අවබෝධ කරගෙන තිබුනේ පාසැල ඇරෙන වෙලාවේ එම ගාථා 03  ගායනා කල යුතුව තිබුන බව පමණි. (attitude development).එහෙත්  එතරම් හදිසියෙන් පන්තියෙන් එලියට පැනගත් මට කිරීමට කිරීමට කටයුත්තක් තිබුනේ නැත. දහම් පාසැල් අධ්‍යාපනයද ඇතුලත්ව  පාසල් දිවියෙන් සමුගැනීමෙන් පසු මා සිතුවේ මා බෞධයෙකු බවත් බුධාගම ගැන මැනවින් දන්නා බවත්ය. පුනරුත්පත්තිය, පුනර්භවය, නිර්වාණය, ගැන පමණක් නොව පටිච්ච සමුප්පාදය වැනි ගැඹුරු ධර්මයන් ගැන වාදයන්ට පැටලුනු බව මට මතක ඇත. එහෙත් මා උපයා ගෙන ඇත්තේ දැනුම බවත් ශ්‍රධාව නොවන බවත් මට පසක් වුයේ මෑතකදීය. 


  මෑතකදී මෙම චත්ථ මානවක ගාථා සජ්ඣායනා කිරීමකට සහභාගිවූ අවස්ථාවේදී මා ඉගෙන ගත්තේ, (knowledge)  බුදු රජාණන් වහන්සේ   දිවසින් ලොව දෙස බලන විට, තමන් විසින් කරන ලද පුර්ව කර්මය හේතු කොට එදින සොරුන් අතින් මිය යාමට නියමව  සිටි චත්ථ මානවකයා දැක, ඔහු  දෙස  මහා කරුණාවෙන්  බලා ඔහුගේ ඊළඟ භවය  සැපවත් කිරීමට  තමන් වහන්සේ විසින්ම  සකස් කල මේ මහඟු ගාථා රත්නය ඔහුට ඉගැන්වීම  සහ චත්ථ මානවක තෙමේ  එය අවබෝධයෙන් යුක්තව ගායනා කරමින් වනයේ ගමන් කරමින් සිටියදී, සොරුන් අතින් මිය ගියත්,  චත්ථ මානවක දෙව් ලොව චත්ථ  නමින් දෙවියෙක්ව ඉපදුනු බවමෙය ඇසීමෙන් පසු   මා වර්ධනය කර ගත් කුශලතාවය වුයේ (skill)  දිනපතාම පාලියෙන් සහ සිංහලෙන් මෙම ගාථා කොම්පුටරය ආධාරයෙන් ඇසීමය. මගේ සංවර්ධනයවූ  ආකල්පය වුයේ  බුද්ධ, ධර්ම සහ සංඝ රත්නය කෙරෙහි නොසෙල්වන ශ්‍රධාවක් ඇතිවීමය.(attitude development)  මේ අනුව මා අවබෝධ කරගත්තේ  (convince ) අන්වර්ට මෙන්මකතන්දර කාරයා සහ ඔහුගේ යහළුවන් නමින් අන්තර්ජාලයේ පෙනී සිටින සිංහල අන්වර්ලාට පමණක් නොව නොව එවැනි අය  දස දහසක් උත්සාහ කලත් ඔවුන්ට  ශ්‍රධාව සිඳ දැමිය නොහැකි බවය.

       ඒ අනුව මා බැස ගත්  නිගමනය වුයේ සිංහල බෞධයන්  දැනීම මත පමණක් රැඳී බුදුන්,දහම්,සඟුන් ගැන නරුම අදහස් පල කරනවාට වඩා ශ්‍රධාව මුලික කර සිතිය යුතු බවය. නුතන සංඝ සමාජය සම්පුර්නයෙන් සුසිල්වත් යයි මෙයින් මා අදහස් කරන්නේ නැත. වසර 2550 කර පෙර සිටි   සංඝ සමාජයේ ඇතැම් භික්ෂුන් වහන්සේලා විසින් කල නොපනත්කම් ගැන උදාහරණ ඕනෑතරම් විනය පිටකයේ ඇත. උනන්දුවක් දක්වන්නෙකුට ඒවා අන්තර් ජාලයෙන් බැලිය හැක. සතර පාරාජිකාවන් ගෙන් එකකට හෝ අසු නොවී, අන් කුමන හෝ වරදක් කරන භික්ෂුන් වහන්සේ සාමාන්‍ය ගිහියාට වඩා උසස්ය. අඩු තරමේ භික්ෂු ශාසනය හොඳටම පිරිහුණු නුවර යුගයේ සිටි ගනින්නාන්සේලාද අපට වඩා උසස්ය. එතුමන්ලා සමහරක් ගිහියන් මෙන් අඹු දරුවන්රක්ෂා කලද, තමන් විසින් ධර්ම පුස්තක නොකියවුද, ඒවා ආරක්ෂා කළහ. එසේ නොකළා  නම් අද අපට කියවීමට ධර්ම පුස්තක ඉතිරි වන්නේ නැත. මාඝ ආක්‍රමණයේදී බොහෝ ධර්ම පුස්තක මාඝ විසින් විනාශ කල  අතර,රාජසිංහ රජුද පෘතුගිසින්ද ඉතිරි ධර්ම පොත් ගිනි බත් කල බව ඉතිහාසය කියයි. ධර්ම පුස්තක  ආරක්ෂා කල නුවර යුගයේ සිටි ගනින්නාන්සේලා නොසිටියේ නම් ථෙරවාදී බුදු දහම ඉතිරි වන්නේ කෙසේ ද? එබැවින් ධර්ම පුස්තක  ආරක්ෂා කල නුවර යුගයේ සිටි ගනින්නාන්සේලාද අපට වඩා උසස්ය. එවැනි ආකල්ප නොතිබුනොත් දිනන්නේ අන්වර්ලාය. ථෙර පුත්තාභය සංකල්පය මොඩ්  කරමින් භික්ෂුන් වහන්සේලාට දරුවන් ජාතක කරන්නට කියන්නේ ඒ නිසාය.